Gönül sayfama yazdım adını zalim diye
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin
Hüzün dolu bir ömür senden kalan hediye
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

Bıraktığın enkaza el gibi bakıp gittin
Nemrutun ateşini, içimde yakıp gittin
Yaralı yüreğimi peşine takıp gittin
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

İkiyüzlü kalbinde ölümü dirimiydim
Uçarı hevesine bir oyun yerımiydim
Tüm bunları hak eden zavallı birimiydim
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

Ne yüzümü güldürdün ne acımı dindirdin
Kâh Aslı kâh Şirin’din sırtıma dert bindirdin
Kalan üç beş umudu birer birer söndürdün
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

El vurup da koklamam yedi veren gül olsan
Dönüp bakmam yüzüne derde derman kul olsan
Peşine düşüp gelmem hacca giden yol olsan
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

Güven erozyonunda, tutku kalmaz ki serde
Her maşuk kurban olur riyasız seven merde
Tercihinle adını çıkardın bir namerde
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

Kalmadı sana dair yüreğimde tek soru
Sık dokuyup eledin, görünce biraz zoru
Ciğerim büryan oldu içinde sönmez koru
Bir mendil gibi attın, gün yüzü görmeyesin

IŞIK çektim cefayı sana sitem mi ettim
Başkasını başa taç seni öte mi ittim
Sevgine sırt çevirip dönmez yola mı gittim
Bir mendil gibi attın, Günyüzü görmeyesin


Azimet IŞIK 25.01.2012 Saat 08.15 Kumbaba ŞİLE İstanbul

-Günyüzü görmeyesin denir mi? Denmez mi? bu soruyu kendime çok sordum. Bu yüzden paylaşımı geciktirdim. Bir durum vesile oldu paylaştım. Yinede dizelerde kalması dileğiyle

Şiirime yorumuyla can veren siyah geceme saygımla