kayıp sevgililer metrosuvakit yok bildim az sonra çalar kampanalar giden yolcu peronlarında üşüyen bir adam ışığa doğru bakar içinden geçer sevgilisi buradan geçmez zamanımı çaldılar yoksa bütün aşklar benimdi kordonda bir atın boynunda saman torbasıydım eskimiş aşkların elveda sonrasıydım martılar bile bilmez bu şehrin yer altı üstünden güzeldir yine de başımı arasına koyduğum dizlerimden kurtulur güneş ay ve yıldızlar bir sen durursun olduğun yerde hayaline güç yetmez sabah olmuşsa hiçtir bitmeyen bir ayaz sonrası kurşun ve kalem avuçlarımı basmıştır belli ki birileri duramamış yeniden cücelerin sandukasını açmıştır kayıp şimdi dizimde saçları yolunmuş sevgililer trenler durmuştur yollar esirler gibi kahırla kıyametle dolmuştur kimse bu şehirden gitmez kimse gelmez olmuştur |
Selamlar...