Aşkın gözesinden derip özünü
Akmadıysan ömrün boşa geçti say
Hitap "ikrâ!" iken açıp gözünü
Bakmadıysan ömrün boşa geçti say

Her akşam ardında sanma sabah var
Dillerin ucunda gör nice âh var
Amel defterinde onca günah var
Bıkmadıysan ömrün boşa geçti say

Hatırla Kitap’ta Yusuf bahsini,
Sebeb-i sürgünü, zindan hapsini.
Hevanın peşinde azgın nefsini
Yıkmadıysan ömrün boşa geçti say

Mel’un’un nidası çıksa dahi gür
Rahmana râm olmak; budur tefekkür!
Derdi nimet bilip, çileye şükür
Çekmediysen ömrün boşa geçti say

Hana sultan olsan, bıraksan da iz
Rezzâk’a muhtaçsın ey nankör, aciz!
Secdeye baş koyup, huzurunda diz
Çökmediysen ömrün boşa geçti say

Basiret şer işi hayırdan seçer
Ecel şerbetinden her fani içer
Zirvenin yolları yokuştan geçer
Çıkmadıysan ömrün boşa geçti say

Akıl baştan bîzâr, iraden ayyaş
Ne hazırlığın var, ne korku, telaş
Nedamet nişanı damla damla yaş
Dökmediysen ömrün boşa geçti say

Gözleri kör eden inkârın kumu
Şems/i dost edinen aramaz mumu
Gönül kozasına sevgi tohumu
Ekmediysen ömrün boşa geçti say

***
Gönül toprağına sevgi tohumu
Ekmediysen ömrün boşa geçti say.

Mecit AKTÜRK