UYAN EY KIZ
uzun boylu o genç adam
o uzak şehre indiği zaman seni düşündü ilk olarak gece tenhalığında şiirlere bulandı uyku ve duman yüklü bir sabahçı kahvesinde sokaklara vurdu kendini ardında kol gezen bir yalnızlıkla uzaktın uyku sularındaydın sen yumuşaktı döşeğin bulutlar gibi nerden bilirdin ki iki uykusuz gözün senin için nemlendiğini? okuduğu şiirdin söylediği şarkı nasıl yoğun yaşıyordu seni bir bilsen evet, ah bilsen sıyrılıp çıkardın yatağından yalın bir bıçak gibi ince uzun alev dili gövden odalara dağıtırdı sıcaklığını üşürdün ve özlerdin onu o uzun boylu çocuk o şehrin en yalnız adamı şimdi be kız sen uyku sularındasın hala uyan artık! |