İÇİMİZDEKİ DOMUZLARHepten maval ehlî mi, kalmadı mı bir âkil? İdrak edin tiradı boşa değil bu gayda! Kasvetiyle kapladı baştan ayağa sakil! Domuzluk içimizde; tenim temiz ne fayda. Hangi mikrop sebepse: akılda aklî yangı! Düşlerimi piç eder; heyûlâ, karabasan! Hep karşıma çıkıyor yetişir kısır döngü! Kır melânet tâcını; tahta otur ey insan! Tedavî için teşhis, sonra görevi tahsis; Derdin, derdine çare; kâmiller çıkar elbet. Kararlı ol yeter ki sonra kapanır bahis Kanımdaki şu illet sürmez ya ilelebet. Göçük altında kalan, insanlığın enkâzı: Sesime ses verin de; bileyim arzı tarzı Ehil elden çatalım son kez olsun îkâzı Vicdânlara dikelim; anıtsal haklı farzı! Erdemoğlu! Erdemlik, var diyorsan künyende; Her dem öze doğru kal; selâmete söksün tan. Ahlâk, böyle gönenir, köke sadık bünyende; Soysal bünye kurtulur; erince, erer vatan Kaygılardan arınıp sevince girer vatan. 03.11.2009 13:52 – 19:55 Salih ERDEM / DENİZLİ |