TARİH YAZMALARI
Demdi
bir bedahşan lal. yanmış meşeye eğilmede doğru yalana, sevda acıya inci mercan firuze kile ve kirece ve şerbet kana altın sırmalı sündüs eğilmedeydi ketene. Demdi yosunlar suları sular yosunları emdi ve insanlar forsa bir deniz anasının memelerinden somurmaktalardı kederi. Demdi ve onlar beklerdi ki bir gün ses uykudan uyanır dal eğilir ışık kıpraşır gün değer yaşamak sal kullanır ve dahi hayat denize benzer kalayında el izi serinliği avuçlayana bir büyük ırmaktır. |