sensizliğin sonrası...ayaz bir gündü ben buz gibi esen rüzgardan daha soğuktum hayal kırıklığı zamanlarında hüzün çalıyordu her yerde ve boşluk gitgide artıyordu üşüyordu ellerim yokluğunda tutunamıyordum sıcaklığına baktım köşeye sıkışmış bir iz varmı senden yoksa herşeyi mi alıp götürmüştün her gecenin ardı sabah derler sensizliğin sonrasını düşündün mü artan yalnızlığım içimde büyüyen boşluk... |
kaybolan bir hayat
girdaplar içinde gidip gelmeler..
hayat saydığımız hayaller...
hepsinin tek bir adı
boşluk..(senden sonra)