DİKENİNE BİLE…
Bir gün bu illerden, geçmez mi diye?
Bastığı yerlere, yol eyle beni. Dikenine bile, râzıyım amma O’nun bahçesinde, gül eyle beni. Yapılanlar elbet, yerini bulur İyilikler gider, kötülük kalır Gece/gündüz, yalvarırım ne olur Habîb’ine ümmet, kul eyle beni. Dünkü hatâlara, tövbe edersem Belki kurtulurum, nefsi güdersem Senden gayrı, başka yöne gidersem Kendinden tarafa, gel eyle beni. Aşkın gerçeğini, tadanlar gibi Dünyayı geriye, atanlar gibi Dalgayla boğuşan, kaptanlar gibi Gönül deryasında, sal eyle beni. Kara’ya nasip et, ölmek arıyla Temizle kalbini, O’nun nûruyla Sırılsıklam eyle, aşk yağmuruyla Engel tanımayan, sel eyle beni… Hanifi KARA |
Yürekten kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.