Aşka ahlak öğretecek adamların
Baş harflerinden türeyen bir kelime aradım
Bulamadım Tanrım
Senin yarattıklarından değilmiş
Meğerse…

Onlar pabuçların dikişleriymiş
İkide bir sapasağlam tutan ayaklarından
Kızcağızları…

Acılarında batıp duran taşlar gibi
Hayata vurup dururlarmış çivilerin başlarını
Sever sever de sonra
Sevmeyiverirlermiş o çocuk saflıklarını…

Utanmaz cümlelerine bir es çekiverip
Fütursuz kesiliverirmiş oluş halleri
Ve en çok geniş zamanlarda yorulurmuş insan
Onların gölgesinde nefes almaktan…

Bunların çok yüzlerine
İmge de yetişmezmiş
Ne yandan çizsen denk gelmezmiş
O toy duran yürek kamplarında…

Aldanmayın
-mış gibilerin kalıbıdır onlar.
Çoğu bilirler de yine de azdırlar.
İyiliği överler de yine de kötüdürler…

Tuttular sanırsınız dünyanızı
Oysa bir gece iniverirler
Haberinizin bile olmadığı duraklarda.
Başka yaralara
Başka odalara
Başka kalplerin vuruşlarına…

Siz yine de sevin
Kediler kadar da mı sevilmez adamlar
Sevin.
Aldırmayın aldırışsızlıklarına…

Ya da ceviz ağacında sallanan
O gölgelere mi sormalı
Neceydi bu susuş
Hani anlayan
Ama artık kalmayan mecali
Doğruya.