Hoşça kal demeyeceğim sana
Artık veda etmeyeceğim
Sende bilirsin kaç sefer döndüm sözümden
Kaç sefer geri geldim senin için

Nasıl katlanıp kaldım sana
Nasılda baka kaldım beni bu şekle sokmana
Seni uzak yıldızlar kadar değerli yaptım kendime
Seni yokluğun gizeminde bir tanrıça yaptım inançlarıma

Nasılda uğrunda göz yaşları damlattım
Sözlerinde hep bir umut aradım
Bir dokunuşuna ölesiye hasret yaşadım
Gitmelerinle isyanlar çıkardım

Bir ortaçağ korkusu bıraktın içimde
Öldüresiye günahkar, ölümden korkacak kadar
Varlığından suçlu, fakirliğinden aciz
Savaştıkça zayıflayan bir dilenci yarattın içimde

Hoşça kal demeyeceğim sana
Artık veda etmeyeceğim
Suçlusu sen değilsin halimin
Kendime suçluyum
Her şeyimi adadığım için sana
Tanrıma günahkar
Sürüklediğim için varlığımı uğruna