Benim şiire düşkünlüğüm
Aşka yenik düştüğüm zaman başladı

Şimdilerde
Cephane yüklü mürekkebim
Silahımın namlusunda sen olsanda
Arkası dönük olana ateş etmez yüreğim
Sen her ne kadar yüz üstü bırakmış olsanda
Güçlü olmayı öğretti kaderim..

Beni üç günlük dünya da harcadın
Unutmadım ama.!
insanlığımı nefretimle yıkamadım.!

Acı çektikce şükür ettim
Ağladıkça çöle döndüm
Güldüğümü görenler palyaçoyu izlediler
Ama bilemediler sadece çölde serap gördüler..

Sen hiç umutlarını kağıt uçaklarda harcadın mı
Yada tek zabaniden oluşan bir cehennem barındırdın mı
Oysaki Cennet bilmiştim gözlerini
Baktıkça kaybolduğum ateşten gömlek düğmeleri
Meğerse düğümlenen kefenim mi..

Yazdıkça anladım ki
Kalbimde ki yerini kalem aldı
Gözlerim cıkmaz sokaklara daldı
Düşlerim düşürdü beni
Kalemim öldürdü seni..

Ahmet ÇALIK