Anne
Bozuk bir hayatın ikinci sınıf aşklarıymış payımıza düşen
Kumlara çizdiğim mutluluk resmimi İlk dalgayla yitirdim anne Koştum hayallerimin peşinden düştüm Dizim değil yüreğim kanadı anne Sustu tüm seslerim Avaz avaz bağırdığım Boğazımda düğümlendi cümlelerim Sen fısılda yüreğime anne Diz çöktü bir aşkın önünde bu arsız yüreğim Feryat figan şiirlerim Üryan kaldı dualarım Dualarında benide an anne Düşlerim düştü yerlere Yokluğunla kanadı yüreğim derinde Çocuksuydu sevmelerim gülüşlerimde Acılarım büyüdü gözyaşlarımla anne Yasaklandı bana çok sevdiğim bu şehir Ayrılığın adı istanbulu etti zehir Boğaz köprüsü gözlerimde ömürlük seyir Tut ellerimden bırakma anne Yoruldum artık kalmadı mecalim Tükendi ufuktaki tüm beklentilerim Hangi kör kuyudayım bilmiyorum Karanlığa gömüldü gözlerim Ölüyorum ben anne |