ORDA KİMSE VARMIİki bin yedi yılı, otuz temmuz, saat on iki otuz’du Deprem oldu sanki on iki otuzda hayat durdu Olası deprem gibi bizi çok kötü vurdu. İşimizle ilgili ticari kayıtlarımız silinmiş, Tüm alacaklarımız ve geleceğimiz’de silinmişti Borçlu olanlardan kimi ödemeyin bilgisayarları silindi derdi Bu kötülüğü yapanlar Allahın dan bulsun dedik Fkat Allahın kulun’dan bu kötülüğü biz bulmuştuk Üzerimize işimiz çok kötü yıkılmıştı O günden bu güne yıkıntıdan çıkamıyor Yetmiyor çabamız kurtulmaya çalışıyoruz Ağır olan yıkıntıdan bir türlü kurtulamıyoruz Yıkıntının altından içeriden dışarıya bağırıyorum. Orda kimse varmı, sesimimizi duyan varmı diyorum, Sesleniyorum yıkıntılar arasından, dışarıdan çıt çıkmıyor Hissediyorum kazma seslerini duyuyorum Dedikodumuzu yapanları mezarımızı kazanları biliyorum Etrafımızdan kaçar gibi giden iyi gün dostlarımızı Arayıp sormayan uzaklaşan eş dost ve akrabalarımız Uğraşıyoruz ama hala çok zor başaramıyoruz Dışarıdan umudumuzu kestik içeriden çabalıyoruz Bakıyorum bu zorluklarda nefes almaya çalışıyoruz Daha ölmedik yaşıyoruz, Çıkmayan candan ümit kesilmez diyor Çabalıyor çalışıyor genede bekliyoruz... |
can gunulden hak ile puanım tamdır
sevgiler emek esksilmesin kaleminizden
hikmet kudret ayın aydınlığı
güneğin sıcaklığı eksilmesin seyit kazim
CEMAL USTA BEY DOST