YAŞADIĞIMIZ DÜNLER
sen şarkılar söylerdin, ağlamazdın ki
en sevdiğim makam gibi serilirdi üstüme sesin akşam olur, ardından gidişini izlerken güneşin. ey sevgili yaz günleri geldi işte, şimdi neredesin ahhh, seninle her akşam üstü, ne güzel günlerdin … hey sen, uzakta ayaklarını suya sokan çocuk, hayatın kırık camlarından acı bir rüzgar dolar içeriye neye uğradığını anlamaz, üşürsün. en iç karartan görüntüsü ile sallanır başının üstünde bir tarafı keskince, öte yanı çok ağır bir bıçak gölgelerin ötesinde hayallerin sevişirken çırılçıplak bilemezsin. şimdi nasıl aç ve gayrı meşru bir saldırının hevesi motor sesi, balyozun betona dalgalanarak inen darbesi. kendi toz çerçevemize kırbaç üstüne kırbaç vuruyor. fay hattının kırıklarına deprem gibi dökülüyoruz yaşanmışlık tadında ne kaldıysa elimizde avucumuzda bir garip sarhoşluk gibi kadehimize dolduruyoruz. bilmediğim uzaklardasın, ben kendi tuzaklarımda göremezsin. sen aşkına yazılmış şiirlerin en yüksek ateşiydin ya da toklar sofrasının bir demet çiçeği kristal vazoda hani en açık denizler gibi, en derin dalgalarda. ey sevgili son sayfasına geldik işte bir anı defterinin ahhh, seninle yaşadığım o dünler ne güzel günlerdin... Cevat Çeştepe (eski tarihli bir şiir) |
en sevdiğim makam gibi serilirdi üstüme sesin
akşam olur, ardından gidişini izlerken güneşin.
ey sevgili yaz günleri geldi işte, şimdi neredesin
ahhh, seninle her akşam üstü,
ne güzel günlerdin …
"Harika bir şiir , okumak her zamanki gibi haz veri..Kaleminiz hiç bitmesin sayın Çeştepe, kutluyorum."
Sevgi ile kalın.