Koşardım kara camızı,
Yanıkça öterdi mazı,
Biniyodum köpe bazı,
Hanı benim kağnılarım?

Köyde midir, kazada mı,
Kodeste mi, cezada mı,
Sarayda mı, müzede mi,
Hanı benim kağnılarım?

Dayağını sürüdüğüm,
Yoğurt çalıp koruduğum,
Tozlarında yürüdüğüm,
Hanı benim kağnılarım?

Taşırır iken kemreleri
Gâh kırardım zelveleri
Goresidim o günleri
Hanı benim kağnılarım?

Çüt zamanı kara saban,
Az koşmadı züğürt babam,
İki tekerli arabam,
Hanı benim kağnılarım?

Üvendere, boyunduruk,
Öküz koca, dana kırık,
Ol-görüp tutmazdı dırık,
Hanı benim kağnılarım?

Yazın binerdim dövene,
Akşama dek döne, döne,
Ah… O günler gelse gine,
Hanı benim kağnılarım?

Gün yakardı kavrum, kavrum,
Akşam savururduk, savrum,
Masal değil, gerçek yavrum,
Hanı benim kağnılarım?

Üzerinde büyüdüğüm,
Golgesinde uyuduğum,
Hasretini hep duyduğum,
Hanı benim kağnılarım?

KURTOĞLU’ M yok korna sesin,
Yok, trafik keşmekeşin,
Senin olsun Mersedes’in,
Hanı benim kağnılarım? ....

Aşık Rifat KURTOĞLU ... ÇORUM