derin yaram
Aşkı kokluyorum senin yanında yüregim kabarıyor sevginle
Uzak kalmayı kaldıramıyor kalbim sancılar giriyor yavasca derinden Gözlerine bakabilmeyi özlüyorum yokluğunda işte bu çok koyuyor adama Saçlarını okşayabilmeyi özlüyorum omzuma yaslandığın anlar canlanıyor gözümde Biraz buruk biraz mutlu oluyorum seviyorum işte seni çılgınca ve müptelası olarak kalbinin Hayatıma anlam katan bir güzelliğin ellerimin arasından kayıp gidince En sevdiği oyuncağı kırılan çocuk gibiyim üzgün masum kimsesiz Sevebilmeyi senin gözlerinden öğrendim, mutluluğu ise gülüşlerinden Sen benim ruh ikizim degilsin ruhumun ta kendisisin... Rafet Yılmaz |