Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sensiz Ve Sessiz...
ahad karacan
5,0 / 2 kişi ·1 beğenme · 2 yorum · 1472 okunma
 Sensiz Ve Sessiz..." hafifçe kıyıya vururken yüreğim kulak kabartmalısın duyabilmek için sesini sensizliğimin..." güneşi batırıyorum yokluğuna ... bir kaç martı eşlik ediyor gün batımına ve bana haleleri halka halka uzaklaşıyor sudaki ayak izlerinin kıyıya varamadan kayboluyorlar akşam yorgunu takanın motorunun sesi teslim aldığı gibi teslim ediyor ortama sessizliği uzaklaşıyor tıpkı yaklaştığı gibi yavaşça kayboluyor tıpkı senin gibi kendimle kalıyorum... düşünüyorum da ... bütün gürültü patırtının nedeni aslında bir korkudan geliyormuş seni kaybetme korkusu. denizi bulandırıyor en ufak rüzgarda bile fırtınalar çıkartıyormuş bu seni kaybetme korkusu şu gelen taka gibi... biliyor musun? korkmuyorum artık... en sert lodoslar bile dalgalandırmayacak bu denizi koskoca gemilerde biliyorum... belki de seni kaybetmekten ilk defa korkmuyorum sessizliğime ve sensizliğime alışıyorum ... özlemiyor muyum? tabii ki özlüyorum... fakat zamansız bitmeyecek dalgaları düşündükçe özlemim doygunluğa dönüşüyor... hatırlıyorum da beraberken bizi kahkahalarımızı dalıp gidiyorum. geldikleri gibi giderek kayboluyor anılarda sanırım zamanla şu gelen taka gibi... seni hep gülerken hatırlıyorum siluetin öylece kazınmış işte sebebini bilmiyorum... bir de uyurken ne kadar masumdun sen küçücük kız çocukları gibi... hep saçlarını okşardım sessizce uyandırmadan. bazen hissederdin uykunda gülümserdin sonra gözlerini açardın yavaş yavaş... keşke hep uyusaydın hiç uyanmasaydın... boşver... bu satırları sana eski bir sevgilinin benliğindeki görüntüsünü sonsuza kadar hatırlatması için yazmadım... ilk defa huzurluyum. rahatım. seni düşünmüyorum... ah şu taka ... sessizce geldi bilmediğim sulardan yaklaştıkça büyüdü gözümde gürültüye boğdu gün batımını denizi dalgalandırdı halelerini yok etti martıların güneşin ışıklarını yüklendi uzaklaştıkça küçüldü sessizliğe doğru deniz duruldu ve kayboldu güneş´in son Işığını yüklenirken martılarla birlikte... rüzgarsız bir yaz akşamı denizi kadar sessiz ve duruyum... hafifçe kıyıya vururken yüreğim, kulak kabartmalısın duyabilmek için sesini sensizliğimin... hafifçe rüzgar başladı. bir ürperti. deniz sesi. çakılları geri alırken dalgalar kadehimi senin için kaldırıyorum ay doğarken geceme sensiz ilk akşamda... sigaramdan derin bir nefes çekiyorum... biliyor musun ? seni artık hiç hatırlamıyorum... ahad karacan... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sensiz Ve Sessiz... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 17.6.2011 14:45:09
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 1472
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.