Dün gece oturdum penceremde

Yudumladım hayatın şarabını; yudum yudum sessizce

Duşundum yaşadıklarımı

Aşklarımı; aşk sandıklarımı

Terk etmelerimi; edilmelerimi

Gözlerimin önünden geçti sahneler

Her yudumda hayatımı içtim geçti önümden seneler

Çocuk kalbimin atışı yıllara meydan okudu

Uçurtmalarımı uçurdum göklerde yine dün gece

Sonra yine yudumladım kadehimden şarabını hayatın damla damla

Damarlarımda dolaşan sevgini yudumlar gibi

Acılar acılar geçti aklımdan... açılan yaralar ve cam kırıkları

Paslanmış sevgiler rıhtımda bekleyen umitsiz yolcular gibi

Eski gemilere bindiler ve demir aldılar zamanın sonsuzluğuna

Açtım kendimi denizlere dün gece ben yine

Elimde kadehim hayatın yudumları acı acı boğazımda

Dizildi gözbebeklerime damlaları son çığlıklarımın

Yutkundum sadece içimi çektim

Dün gece sessizce oturdum penceremde

Sen yoktun yine sevgimde yoktu

Uzaklarda uludu baykuşlar ümitsizliklerimi

Sen siz bir ömrü satırlarıma akıttım yaşlarım dokulurken sonbahar yağmurları gibi

Elimde tek kalan hayatın kadehi ve yudumladığım hayat şarabı idi sadece

Sonsuz boşlukda dun gece ben yine seni aradım