YALNIZLIK
Korkuturken gölgesi bile âlemi
Şu biçare gönlümde tozar yalnızlık Yüreğime nakşetmiş bitmez elemi Her gün bir motif daha çizer yalnızlık Dağdaki kara döndü tepemde saçım Ben ne günah işledim, acep ne suçum Ne yaparsam yapayım yetmiyor gücüm Beni her kavgamızda ezer yalnızlık Ben bıktım o bıkmadı benle savaştan Başıma bela verdi kaderim baştan Alamadım bir türlü gözümü yaştan Beni her dem kahredip üzer yalnızlık Hep kahrolmakla geçti gençlik çağlarım Ondan sebeptir böyle her dem ağlarım Ben bir umut bulup da gönül bağlarım Ummadığım bir anda çözer yalnızlık Her gün işkence böyle vermiyor ara Bahtım kara kaderim ondan da kara Sanki benim bir parçam, içimde yara Gece gündüz demeden azar yalnızlık Tam da kurtuldum derken ensemde biter İçimde yangın olmuş bağrımdan tüter Uğursuz baykuş gibi başımda öter Yoluma belaları düzer yalnızlık Ne gündüzüm aydınlık, ne gecem gece Her gün daha devleşti, ben kaldım cüce Ömrüme sultan olmuş ne gerek taca Gönlümün sarayında gezer yalnızlık Ah bir söyleyebilsem, döksem içimi Boşuna mı ağarttım bunca saçımı Ödetir yüreğimin saflık suçunu Beni her an kurşuna dizer yalnızlık Kendini yüreğime hakan eylemiş Bahtımı bu dünyada mekân eylemiş Gönlüm de kalemime ferman eylemiş Bütün şiirlerimde yazar yalnızlık Parça parça tüketti beni amansız Yakıp da viran etti beni dumansız Toprağa götürecek beni zamansız Korkarım mezarımı kazar yalnızlık Kenan Baran ( 2005 ) |
mısra mısra hissetirilmiş
tebrikler selamlar