Aşkı zikretmek için söz dudağa gelmeden önce cemre gibi yüreğe düşmeli...
Hz.Mevlana

A y’ı
Ş ems’i
K endine
I şık veren mi bildin, acaba?

Z ühre
İ liştirildi onların
K irpiğinin ucuna...
R abbim
E sirgesin
T efekkürden
M ahrum değilsen bilirsin,
E llerinden tutup onları
K im,niçin koydu karanlığın koynuna..

İ kiside
Ç evganın peşinde
İ lerlediler de,
N ice olur diye bakmadılar sonuna...

S ırası gelen
Ö ne geçecekti
Z ifiri geceyi bölüp,

D ünyayı aydın eyleyecekti.
U mursamaz
D avrandı dünya,
A ldırmadı
G önül
A şıklarının bu oyununa...

G önülden seven
E ziyeti
L utuf bilirken,
M evla
E linde
D em çekenin
E ğilen başı kıldan inceyken,
N eyi vuracaksın boynuna...

Ö lümü bilmeyen
N e söyleyebilir
C ana...
E ndamı güzele

C anan diyen
E remez
M aşukuna...
R abbim izniyle
E recektir ebedi uykusuna

G ül bahçesi
İ çinde
B ahçevan
İ zini gör de,

Y ürürken
Ü zerine basma gülün.
R ahmete
E ller üstünde
G ötürülmeden ölün,
E lini başına koy

D üşün de cevap ver,
Ü mmet nedir sorusuna...
Ş ems ile ay da
M evladan
E min olarak adadılar aşklarını,
L utuflarla
İ nen Beni Adem’in gönül kokusuna...