yanılgılar..
buğulu
camı sildi elleriyle.. gülümsedi. düşleri önündeydi.. artı eksi çarpı ve bölü ve yanılgı.. o düşüşlerinin önündeydi.. her sözde titrerken dudakları kaçaktı kaç/aktı cam.. yazıdaki tek bir ağaç gibi teslimdi rüzgara.. rüyasına çoktan çomak sokmuştu iğreti gülüşlerini kesen nazarlar.. 16/05/2011 ödemiş |