LABİRENT...

Bir melodi olsam da fısıldasam kulaklarına,
Nisan yağmuru tanecikleri gibi ısıtabilsem senliği her solukta.
Şubatın soğuklu işler mi ki sıcaklığının yanında?
Güneşten tahtını 1 günlük devralsam da,
Kızgınlığımla talan etsem şu sana bakan kem gözleri.

Bir hayrete düşürsem bütün imandan terfi eden kişiliksizleri,
Bir kanalizasyon gibi yutsam yeryüzündeki bütün pislikleri,
Bir suret olsam fanilikte,
Ayırt edemez olsa bin suretliler…

Koşarken ayağında prangaları yok eden toprağın olsam,
Olsam da güller besleyip sunsam lezzet-i ikramına…

Sana gel diyecek kadar cesareti bir bulabilsem kendim de,
Şahine yalvarsam tüm içtenliğimle,
Acısa da halime uçmayı bedenime aşılasa,
Aşılasa da semadan takip etsem narinliğini,
Zengini rehin alsam sebepsiz,
Malından gayrisi zenginliğini ekleyiverse vicdanıma.

Sana haykırsa bu dilim,
Haykırsa da anlayabilsen cihanda yegane olduğunu,
Nafile be! Nafile,
En iyisi bir sus olup,
Gecelerin sessiz labirentinde kaybolup gitmek belki de…

Anlatımı güzel, duygusal bir şiir okuduk şairin kaleminden dizelerinizi kutlarım.Yunus diyarından selamlar.