Yaşanmamış umutlarAnanın sancılarıyla başlar bir hayat Sevinç gözyaşlarına dönüşür çığlık Candan can kopar acımaz o can Açar gül dalında gonca tomurcuk İlk soluktan sonra ağlar nedensiz Perva yok gözlerinde dünyadan habersiz Çıktığı yolculuk muamma gizem Her yeni gün başlarken yeni bir umut Sevgisiz kalan gönül acıya gebe Her gün biraz daha yok eder aldığı darbe Yolculuk kaç günse anadan doğduğu günden kabre Hepimiz bu yolculuğa başlamadık mı bir ana rahminde Ne fark eder anadan doğma üryan Yada üzerimizdeki elbise aynı renk olsa Ne fark eder senin tenin sarı benim siyah Gözlerimiz yeşil veya kahverengi olsa Yürüdüğümüz yol hep ayni yol Gerek neşe gerek hüzünden yana Hepimiz ayni dili konuşuyoruz aslında Gönüller dil din ırk ayırmıyorsa Hak mıdır kulun kula cebri ahvali Bir kılıç darbesiyle acı bir sözün birbirinden ne farkı var ki Tutacak bir el ararsın bir gün gelirde Mahşeri dünyada tefrik edilir mi dost ya da düşmanın eli Tükenip gidince yaşanmadan umutlar Hayata isyan eder muzdarip Her yeni gün bir arzusunu yaşamayı umut eder de İçinde uhde kalır yaşanmamış umutlar Mustafa bertan |