BİZDEN KOPANLARAnası taşır onu,beş aylık karnında, Göze görünmez,el kadar bir oğlan, Dört gözle yolunu gözler anası, İşlemeli küçük çorapları elinde. O dünyaya geldiği zaman Bırakılacak yetimhane önlerine çocuklar, Afrikada bilmem kaçıncısı ölecek açlıkdan, Şırnak’da kar,dipi içinde boğuşacak gelinler, Kim bilir yetişemeden onlarda ölecekler. Benim çocuk büyüdüğü zaman, Doğacak filistinde çocuklar, Açmadan gözlerini geri kapayacaklar, Yahut beşik yerine, ipde sallandıracaklar.. Bizim çocuk evlendiği zaman Evlenecek dünyadaki çocuklar, Süsleyecek omuzlarını,güzel kızlar, Sabah uyandıklarında,yalnız olmayacaklar. Benim oğlum baba olduğu zaman Yeniden kurulacak bu dünya, Siyah,sarı,beyaz renkli çocuklar Savaşa,açlığa,inat Bir arada, Kardeşce yaşayacaklar.. Devrim Dokdere |