Yazmış olduğum şiir benim kardeşimin ve bir kaç arkadaşımın yaşanan ve ayrılık lar la sonuçlanan gerçek bir aşk masalı nı şiire döktüm sene iki bin viranşehirdeyiz mazlum kevsergül e sevdalanmış kevsergül ü canım dan çok seviyorum onun sevdası uğruna canımı vermeye hazırım teklif yola dım olumlu sonuç aldım şöyle demiş beni babam dan istesin aylar sonra suruç a geldim konuyu aneme açtım anem de babama söyledi babam küplere bin di ben de direndim evi terk ettim iki bin iki de askerliğim geldi eve döndüm askere gitim askerden dönün ce de iki yıl direndim fayda etme di hepsini yazsam ne zaman yeter ne de sayfalar yeter birazda hıdır dan söz etmek istiyorum hıdır hazal la hazal hıdır a sevdalı hıdır ın de babası karşı çıkıyor onlarda direniyor fakat töre dedikleri şey her neyse herkesi yeniyor daha fazla konuyu açıklamak istemediğim için bitiriyorum

Aşka tutulmuş yedi sevdalı yürek
ıstırap içinde ümit ederek
sevdiler mutluluğu düşünerek
mazlum ile gül
hıdır ile Hazal
ışık ile kemal
ve aşık neco
mazlum ile gül töre yi hiçe saydılar
sevdaya tutuldular
hıdır ile hazal aşk engel tanımaz dediler aşklarını yaşadılar
ışık ile kemal aşk üstüne ant içtiler aşkı kutsal bildiler
aşık neco zindan da olsa da mutluluk dedi oda ışığı sevdi
mazlum ile gül
hiçe saydıkları töre ye yenik düştüler
hıdır ile Hazal
kendi ördükleri engele takılıp kadılar
ışık ile kemal yitik aşklarının peşine düştüler aşık neco ise mutluluğu arıyor kendi aşk zindanında
sevdalı yürekler çölün ortasın da aşkı sevdayı mutluluğu çölün kumları na gömdüler?
17 kasım 2oo4 mehmet salih demirsoy