Yokluğun Bakiyekül rengi yalnızlıktır mazi birikmiş kayıp hatıraların yazgısı arsız huzmesinde gölgeliyor aşinası olduğum munfasıl dokunuşları nihayete ramak düşlerin suhunetinde senli geçmişi unutmak mı? yüz sürmek mi gerçeğe ? gidişinle yokluğuna yar olduğum temayülündeyim yüreğimde sütre-i beyzaya yansıyan isminin paraf ettiğim şiirde bilâ-istisna duygular memhur umutlarıma vasîl bize dair ne varsa nihayet-ün nihaye beni mahkûm seni azad ediyor şehrin en kalabalık caddesinde kaldırımlar arz-ı endam sadece ben ve yine ben tabelalar kümelenmiş insanların telaşına şahit mazinin ayak sesleri uğulduyor kulaklarımda bilmiyorum farkında mıyım? her güneş batımında bir günü ardıma iliştirip sonsuza yürüyorum geleceğin yontusunda geçmişin törpüsü not düşüyorum günün muhasipliğine ardın sıra zaman değirmeninin tik tak sesleri ilan-ı iflasıdır nazarına biçemediğim pahanın yenilmiştim ihtiraslardan geriye kalan hüznüme canın cehenneme hiçler bana kalsın verdiklerini al gözünü doyurmayan göğüs kafesine koy bıraktığın bakiye “yokluğun” bana kalsın al hadi al alabilirsen Şiir,yorum:Mustafa ZORLA Resim:Nuri CAN Seçki kuruluna sayfama değerli katkılarından dolayı teşekkür eder saygı sunarım. Sayfamı ziyret eden tüm şiir dostlarına selam olsun.saygılar. M_ZORLA |
not düşüyorum
günün muhasipliğine ardın sıra
zaman değirmeninin tik tak sesleri ilan-ı iflasıdır
nazarına biçemediğim pahanın
yenilmiştim ihtiraslardan geriye kalan hüznüme
canın cehenneme
hiçler bana kalsın verdiklerini al
gözünü doyurmayan göğüs kafesine koy
bıraktığın bakiye “yokluğun” bana kalsın
az öncede demiştim ya
yat kalk şükret
kalemin muhteşem
yorumun muhteşem
dert vermesin mevla
iki dünya saadeti dileklerimle...
ALGIN!