Yarardı bir görmez bıçak
Yalnızlar kuşağında sefil ayrılıklar birikintisini
Sefil ayrılıklar birikti çamurlu okyanuslarda
Gideğensiz



Tatlı suları eriyik avuçlarımı havalandıran
Arsız bir toy rüzgar
Ne yönden gelsen benden ırak



Düşük yapan kadının yalnızlığıyım
Kandan dudağı uçuklamış çocuğum ben
Mezarıyla doğanların kahini



Kara büyü bu
Bıyıklı kadınların en dürüst yalanı bu
Omurgasız şekillerin bedeni ben



Tekrar eden aşkın manasızıyım
Ve içtenliğiyim sabrımın
Çelik raylar gibi
Kaderimin tapınanıyım



Solmadı günden düşen melodi
Acılarım ve kabuslarım
Sevmiyorum artık çocukları
Onlar varken bile hayat zalim



Ölmek düştür
Düşmektir acıdan ve aşktan
Kayıp bu zamandan sonrası
Ben bu sancıdayken



Ölmek nefestir
Karalama çizilmiş ve aceleci
Tamamlamak anı…




Ufuk ataman

10/02/11