Huyu,suyu farklı bir elde,
Çokca şaşırmaktır.

Havalimanında rüşvet vermeyişin bedelini
Öylece bekletilerek ödemek,
Onları aşağılama amacıyla
Pasaportun arasına memleket kokulu bir ekmek parası
Elli kuruş koymayı düşünüp,
Sonra adamlık gereği bu düşünceden
Vazgeçmektir.


Bekletilirken ;
“Birde yıllarca sosyalizmi savunduk, yazıklar olsun ! ”
Serzenişinde bulunan paltolu ağabeyle oturup,
Beraber gülmektir.


Sokakta ;
Kolunda Osmanlı Tuğralı saatle,
Anlamsız bakışlar arasında kendini yabancı hissetmek,
Günahkar bakışlara imza atmamak için salavat getirerek yürümektir.

Beyaz ten, renkli göz ve sarı saç üçlemesi arasında,
Esmer tenle, göze çarpmaktır buralarda Türk olmak.

Meydandaki Lenin büstünün önünden geçerken,
Ahıska’lı kardeşlerin mazlumiyetini hatırlayıp,
En derin sövmeleri içinden geçirmektir.

Günde beş defa arşa yükselen hilal silüetli sesden mahrum kalıp,
Göze çarpan haçlara alışmaya çalışmaktır.



Dahi ;

Baba ocağından kilometrelerce uzakta olup,
Anne kucağından mahrum olmaktır.

Üçü bir lira olan simitlerden son kez alıp,
Çayla beraber mideye indirememenin,
Pişmanlığını yaşamaktır.


Fecr vaktinde bir şadırvanda abdest alamayıp,
“ Esselatu hayrun minen nevm ” sedasını işitemeden
Namaza durmaktır.

-Gidin kendi dilinizi kendi ülkenizde konuşun !
Sözlerini sarhoşlardan işitmek,
Birşey yapamamanın verdiği buruklukla/öfkeyle
Bir “Off… “ çekmektir.


Ve


Off ’ lamaların yanına birde Keşke’ler eklemektir.

Keşke…
Keşke darılmasaydık dostlarla,
Keşke “yaramaz” değilde “uslu çocuk” rolünde oynasaydık.

Ve keşke
Başkalarının olsaydı başroller.

İşte böyledir yaban ellerde Türk olmak.
Bunca sıkıntının yanında, birde güzellik vardır ki,
Değeri pahabiçilemez.

O da ;

Kızıl postalların/potinlerin/uzun topukların
Ve şehvet katıklı günahların kol gezdiği müşrik bir diyarda,
Müslüman yaratılmanın şuuruna defalarca varıp
Allah’a sonsuz hamdü senalar da bulunmaktır
Donetsk’de Türk olmak.
Vesselam…


Bekir Keskin
? . Ekim . 2010
/ Donetsk