KALMADI GAYRI
Yıkılsın bu dünya sönsün bu ocak
Hiçbir şeyde gözüm kalmadı gayrı Anlayan bir yiğit ne gün çıkacak Dayanacak özüm kalmadı gayrı. Bu hayat eskiden daha güzelmiş Şimdi dertler sıra sıra dizilmiş Umutsuz yaşamak ne de rezilmiş Çaresizim çözüm kalmadı gayrı. Dinlesin düşmanım dinlesin dostum Unum elemeden eleği astım Gün oldu konuştum gün oldu sustum Söyleyecek sözüm kalmadı gayrı. Evvel sarılırdım ince beline Yıllar var ki elim değmez eline Bunalınca arada bir teline Dokunacak sazım kalmadı gayrı. Hiç gülmedim elli yıldır ağlarım Gün görmemiş kar altında dağlarım Hem evvel baharım hem son baharım Kışa döndü, yazım kalmadı gayrı. Ulu Tanrı’m verme düşman başına Bunca zulüm kimin gider hoşuna Esme rüzgâr, esme boşu boşuna Savrulacak tozum kalmadı gayrı. Bırak tabip artık çare arama Gereği yok neşter vurma yarama Acılarla yaşamak da var ama Ben vazgeçtim lüzum kalmadı gayrı… Ahmet KÖKEN |