Ah ulan hamamböcegi
gecenin bu saatinde
apartmanin kacinci katinda
ecelinin geldigini
nereden bileceksin

ne isin vardi bilemem
benim yalnizligimin en zirvesinde
ikinci sarabin tam bitisinde
efkarimin gözyasima karistiginda
bütün gelmisime gecmisime isyan edisimde
dolastin catalima peynir takisimda
git dedigimi duymadin
ey hamam böcegi

simdi yatiyorsun kuzu kuzu
samarlayan terligimin altinda
tüm hirsimi senden aldim
bütün hayatimi kaybedisimde
sucun yoktu bilirim
yanlis zamanda
yalniz adama cattin
yinede sizliyor anti yahudi vicdanim
yapayalniz bir gecenin tam bitisinde

ah ulan hamam böcegi
bir sen kalmistin düsünmedigim
dünyanin dogusundan bitisine kafa yordugum
yakubun on iki oglunun
dünyaya hükmetme hevesinde
nefesimde hirs kokuyordu
insanligin güvensizlik kallesliginde
tüm insansizligi samarlayisim gibi
sen düstün terligimin balyozca inisine
seni ezdim
tüm kahpeligi ezercesine
birde sen eklendin vicdanimin inleyisine

dört yavrulu bir kediye süt verisime
tanimadigim ramazan arkadasin
bayraminin ilk gecesinde
günahlarima af dileyisimde
pismanligimi dogduguma sanki bilircesine
ecelin cikardi karsima
beni katil edercesine
vurdum bir sana
sanki kendimi intihar edercesine
yatiyoruz beraberce
sen terligimin altinda
bense
ecel kokan yorgan altinda