ve gölge tarihçesinden ele verir kendini
her karışı aynadaki yüze denk

kadın mekânına çekilir
yıpranmış bakışlarını yamalamakla meşguldür zamanın
ince ince dokurken ilmeklerini eski defterlerin
söz dinlemeyen sırlar adımlanır patikada
laflar boşta salınır
ağzı açıkta kalır kelimelerin

adam ise arkasına bakmakta
ne yaptıklarını görecek kadar cesur
ne yaşayacaklarını seçecek kadar kıvraktır

ezeli bir günah gibi dibe çöker gün . . .

kıyıya vuran her umut siyah giyinmekte
ayaklarının altında toplanan çürükler kokmaya başlar
ufak ufak kısalır ömür resitali

akşamın gözlerine çöp batar
ve bulutlar sızdırır içindeki cehennemi

kalıbına sığmaz bir emanet gibi kalır gülüşler
gün vekaletini bırakır geceye
ışıksız uzanır sabahlar yeniye

dünler sahnelerde seyircisiz

15/09/2010
00;4o
eMİNE