Sıyrıldı bir düş (I)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın yeniden düzenleme
/zindan, içimde(sin), kayboldu(m)/
özgül ağırlığımda aşk, asıldım parmaklarına ben sevdim “sevmeni özledim” asıldım boşluğuna turnalar gül kurusu döker kanatlarından ve ıssızlığında kuruyan menekşeleri biliyorum; savururken zıpkın sözlerin budaklarımdaki düşü hazırlığındaydın ayrılığın ve ben, vuslatı diziyordum aynada şimdi; korku kaftanı örtmüş yüzünü ben gitsem anam ağlar sen git… ve büyü kollarımda kayan ben değilsem gökyüzünden bu neyin taziyesi gözlerinden süzülen kin büyütüp gitmelerin izinde dağ misali merhametimi yaktım yollarında /şafak çözülürken ve ben yokken gitmiş olmasaydın, sevişecektik/ sıyrıldı bir düş... Sude Nur Haylazca |