Ben Ağustosları Üşütürüm...yangın bir yürek ağlar ötelerde boynu bükük unutulmuşluklara sarılı dolaşır düşlerini arkada bırakarak kaybolur gül/üşlerim... tan ağartırken karanlıkları sessiz sokakların ortasına bir çığlık düşer köpekler havlaşır kedilerin gözlerinde yangın alevler korkularım ateşler içinde düşerim merhametleri alınmış kaldırımlara kimseler yok ki derin yaralarımı saracak ağıtlarıma pembe mendiller uzatacak!.. ölümün koynunda yürek atışlarım kaybolur ne olur dokun bana menekşelerinden bir demet uzansın kokuların hayat versin yeniden damarlarımdaki senli kan ağustosları üşütsün de ben sende yanayım sevgilim... |
yüreğine saglık
kalemin daim olsun........