İçimde kaldın biraz daha dokunamadım sana.
Alışılmışın dışındaydı biraz hikayemiz.
Sevdiğim kadar öpemedim doyasıya.
Keşkelerle yaşıyorum herkes gibi.
Aynı şehrin havasını solumadığımızdan belki.
Aynı evden çıkmadığımız için sabahları.
Aynı otobüsü beklemediğimizden.
Oysa ki ne özeldi birlikte geçirdiğimiz her saniye.
Gözlerimizi kaçırışımız.
Konuşamayışımız.
Birbirimize ilk defa dokunduğumuzdaki duygularımız.
İç çekmemiz.
Utanmamız.
Yelkovan zorladıkça hareket etmeye akrebi,
Hormonlarımıza sahip çıkamayışımız.
Meğerse yıllardır o gecenin hayaliyle yaşıyormuşuz ikimiz de.
Birbirinden utanan iki beden vardı ya siyah,
Gece bile ışığı kapatmışlardı.
Birbirinden utanan iki beden,
Haddini aşıp hırçın olmaya başlamıştı.
Birbirinden utanan hangi iki beden,
Sabah günaydın öpücüğü yerine günaydın orgazmı yaşardı?
Birbirinden değil başkalarından utanıyorlardı aslında hep gizledikleri bir şey vardı.
Aramızda yadsınamaz bir çekim vardı
Yıllar geçtikçe unutulacağı yere arttı
Aklıma geldikçe düşünüyorum da bazen
Hayatım boyunca en kısa geceyi geçirdim seninle,
Ama en uzun ve en güzel şiirler hep sanaydı nedense.
Seni seviyorum Tutku’m
Nice uzun şiirlere..

vadi tinay
28temmuz2010