bir zamanlar bende yasamayi severdim herkez gibi çiçekleri severdim suyun akisini goklerin bulutlar içinde kalmasini yağmurlari yildizlarin gök yüzünde işil işil parlayisini günesin dogusunu daglarin ardindan seyretmesini severdim
cok uzun zaman oldu her seyi sevmeyi birakali unuttum yillardir nasil cicek actigini suyun nasil aktigini bulutlarin yagmur damlalarini nasilda yere aglarcasina biraktiğini yildizlarin gecelere nasil isik sactigini unuttum hele birde anne kokusu varki içine cektigin zaman baska bir koku almak istemedigin sadece o an nefes almak istedigin cook uzun zaman oldu herseyden ayri kalali dort duvar arasinda her seyi unutturdular bana annemin kokusunu bile..
hatirliyorumda azda olsa ,geceleri rüyamda beni öperdi oglum diyip boynuma sarilip gözlerinden akan yaslari silerdim dudaklarimla öperek ellerimi tutup ne kadar üsümüssün diyip ellerini avucunun arasina alip isitmaya calismasi ben aglarken gözlerindeki yaslarina kurban olurum oglum deyişini ,elleriyle gözlerimi silisini
unuttum yillar önce bir sevdigim vardi senin icin ölürüm ben diyen yagmurlarin altinda gezerken titreyen elleriyle elimi tutup üsüdüm ben deyisini sonrada ceketimi cıkarip o delice akan yagmura bakmadan bana birsey olmaz sen al bunu dedigimi oyle derin derin bakardi ki gözlerime sanki onun gözlerinin icinde yasiyordum sanki o gözlerini kapattiginda ben ölüyordum açtiginde tekrar hayata basliyordum unuttum cok oldu o güzel gözlerinin icinde kendimi gormeyeli
BABAM hic unutamadin seni hani derdinya bak evlat insan oglu ne ederse etsin kendine eder kendi kendine baba bende kendi kendime ettim ne ettiysem bir hayirsiz ugruna hayatimi yaktim bir baska idi o günlerim simdi boynuma gecmesini bekledigim yaglı urgani bekliyorum beni idam edecekleri günü unuttum artik her seyi sevmeyi sevilmeyi mutlu olmayi mutlu etmeyi unuttum artik ölüm vakti bu idam mahkumunun son istegidir hiç kimse mutsuz olmasin ve herkez gönlünden gecen güzellikle yasasin cümle alem bana hakkini helal etsin
ve cellat ayaginin altindaki tabureyi iter artik unuttu herseyi o geride kalanlar birbirinizi hep mutlu edin ve hiç kimse kimseyi üzmesin üzmesinki bu deli asigin duasini kabul etmis olalim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
idam mahkumu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
idam mahkumu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.