"...Zerre zerre tükendim olmadım hiç bahtiyar
Gün yüzü göremeden dolaştım diyar diyar
Beklerim gülsün kader ben olmadan ihtiyar
Dağlardan yüce hüznüm ben yine ağlıyorum..."

bahtiyar olmanın duygusu ne yazık ki ömürler içindeki zaman anlarında ve yaşanan hatıralarda gizli hazineler..saklı defineler gibi..ara ki bulasın..sevgilerin çok..aşkların iki kişilik olarak yaşanması duyguların etrafında buluşmaları..birleşmeleri ve ee bütünleşmeleri zorunlu kılıyor ki insanlık denen güzellikler ortaya çıkarılsın..
bahtiyarlık gibi duyguların hakkı verildiğinde insanını ne hallerden ne hallere değişeceği malumumuzdur..sevgilerin ve aşkların güzelindeyken duyulan bahtiyarlarlık duygusu nasıl da yüceltirinsanı..olmayınca da nasıl ağlattığını da bu güzel şiirden..bu değerli şairden öğreniyoruz şimdi en hoş bir tarzda ve akışta..
yüce hüzünler yüce sevdaların gölgesidir bence..!

sevgilerim..saygılarımla