SUÇ GEÇMELERİ…affettiğini bileyim yeter ki geç suçumdan huzurla năra düşeyim kokunu duymak isterdim doğumun sonrası annemden gayrı suçlusun geç kaldın Suna kişiye yaşamda en kolay eylem sevdiğinin suçundan geçmek galiba oysa düşmemiştin daha rahime yine de affediyorum sakın üzülme sesini duymak isterdim ölümün öncesinde imamdan gayrı suçlusun geç kaldın Suna kişiye yaşamda en kolay eylem konuşmak değil de yazmak galiba bekledim girmeden daha kefene imkansızdı biliyorum sakın üzülme . . . yaşlandım biliyorum Suna ne kadar kolaydı suçundan geçmek seni düşünmek düşümde görmek söz öncesi mi ses sonrası mı ben hala bekliyorum hazanda gelir mi na(ă)r-ın zamanı . . . insan tutamayacağı sözü ne diye verir ölse ve o gün geldiğinde geriye dönse sevdiklerine nasıl görünür dokunacağı hatta görüneceği dahi muamma bırakalım Suna yüreğimizde kalsın verilen sözler sende geç ne olur benim suçumdan ne ses ver ne bekle yeter ki beni unutma . . . ne dese haklı Suna yanıtsız belli ki küstü tartışılması gereksiz bir kuraldır bilinir insan tutamayacağı sözü ne diye verir gelse ve sözümü tutamıyorum diye patlatsa tokatını Allah aşkına gelmez ki düşürerek dilinden en acı kelimeleri sözlerinle döv beni desem de konuşmaz ki Suna küstü mucibi sebebi sözüm geleceği görebilseydim sayabilseydim takvimin yapraklarını o gün geleceğime dair söz vermeseydim ne desen haklısın Suna’m bu nedenle sesini duymak istesem de konuşma o güne kadar yaşamak gerçekten çok zor ölüm yakın olsa da sizlerden kaçmam İST. 13. 06. 10 / 03. 50 |
affettiğini bileyim
yeter ki geç suçumdan
doğumun sonrası annemden gayrı
kokunu duymak isterdim yaşama merhaba derken
suçlusun geç kaldın Suna
kişiye yaşamda en kolay eylem
sevdiğinin suçundan geçmek galiba
oysa düşmemiştin daha rahime
yine de affettim sakın üzülme
sesini duymak isterdim
ölümün öncesinde imamdan gayrı
suçlusun geç kaldın Suna
kişiye yaşamda en kolay eylem
konuşmak değil de yazmak galiba
bekledim girmeden daha kefene
imkansızdı biliyorum sakın üzülme
.
.
.
yaşlandım biliyorum Suna
ne kadar kolaydı suçundan geçmek
seni düşünmek düşümde görmek
söz öncesi mi ses sonrası mı ben hala bekliyorum
hazanda gelir mi na(ă)r-ın zamanı
.
.
.
insan tutamayacağı sözü ne diye verir
ölse ve o gün geldiğinde geriye dönse
sevdiklerine nasıl görünür
dokunacağı hatta görüneceği dahi muamma
bırakalım Suna yüreğimizde kalsın verilen sözler
sende geç ne olur benim suçumdan
ne ses ver ne bekle yeter ki beni unutma
.
.
.
ne dese haklı
Suna yanıtsız belli ki küstü
tartışılması gereksiz bir kuraldır bilinir
insan tutamayacağı sözü ne diye verir
gelse ve sözümü tutamıyorum diye
patlatsa tokatını Allah aşkına
gelmez ki
düşürerek dilinden en acı kelimeleri
sözlerinle döv beni
desem de konuşmaz ki
Suna küstü
mucibi sebebi sözüm
geleceği görebilseydim
sayabilseydim takvimin yapraklarını
o gün geleceğime dair söz vermeseydim
ne desen haklısın Suna’m
bu nedenle sesini duymak istesem de
o güne kadar yaşamak istesem de
senden kaçmam
duygu yüklü bir özlem ifadesi harikulade işlenmiş,çok etkileyici,zevkle birkaç kez okudum,şairdi,şiirdi.selamlarımla...