Benzi solmuş savaş çocuklarının
Düşlerinde ölümden öte köy varmış
Bilmezler onlara kurşun sıkanların
Zerre kadar vicdanı kalmamış!

Bebeklerin sevincine bomba atılmış
Her tarafta tarumar olmuş bahçeler
Barışa yollanan tüm mektuplar yakılmış
Savaş deyince aynı bütün lehçeler!

Aklın alamadığı şeyler de var
Kendi yarattığını yok ediyor insanlık
Düşünmenin durduğu yerde başlar
Zulmün hangi yüzüne baksan karanlık!

Acıdan dilleri tutuluyor insanların
İsyanın son damlası da tükeniyor
Benzi solmuş savaş çocuklarının
Dudaklarında şu mısralar titriyor:

"Kefenin en siyahını giydirin bize
Biz bitmez savaşların çocuğuyuz
Ölümü oyuncak yapıp sevdirin bize
Nasıl olsa biz bu yolda yolcuyuz!"

Onur Korkmaz

"Bu şiir Gazze’deki savaş mağduru çocuklara ithaf edilmiştir."