ÖLÜMSÜZLÜĞE
Hayatın son günlüğü;
Yazmış hiç yaşamadığı özgürlüğü Kan ağlamış kalemi, Burnuna değercesine bürkülmüş dudakları, Onun sesizliği çünkü onun ölümü. Hayatın ilk adımı; Yürümüş yürüyemediğim yollarımı Ayakları bedenine değercesine Anlatmış okunmayan ilk yazımı Burkulmuş ezilmiş yüreciği, solmuş işte Bir çiçek misali. Elleri titrek bedenini sarmış Ve sonucu elde kalan bir yalancıymış. Hayat yaşatmak istediğini yaşatıyor Hayat yaşamak istediğini yaşatıyor Yürek ağmaz bu kadar Yaramazlık yapıp susmayan çocuk misali Cehenmemin ne önemi varki Yanmışız bir kere ocakta kalan yemek misali Eğer hayatın koyduğu bu taşlar son sözü ise; Ölmüşüz niye yaşıyoruz ki ölümsüzlüğe... |
Hayat yaşamak istediğini yaşatıyor
Yürek ağmaz bu kadar
Yaramazlık yapıp susmayan çocuk misali
Cehenmemin ne önemi varki
Yanmışız bir kere ocakta kalan yemek misali
Eğer hayatın koyduğu bu taşlar son sözü ise;
Ölmüşüz niye yaşıyoruz ki ölümsüzlüğe...
yüregine kalemine saglık güzeldi.
saygılarımla...