birinci perde de
sevmemiştin ya çiçekçi kadının çiçeklerini
peşinden koşmuştu iki demeti aynı fiyat diye
sense...
kovmuştun

o zaman bakla falı dedi...

git işine deli diyebildin.

bak bu perde de
bütün bozuk paralar çiçekçiyi bekliyor
utanmazsın artık elinde çiçekle gezmeye
sümbülüyle,leylâğıyla renk renk menekşeleriyle
şimdi hem yürür
hem de onlarla konuşursun



ikinci perde de
şimdi sen,
yoksul coğrafyaların şehirlerindesin
seyre dalmıştın ya hani dağı taşı,
iki oya aynı para diye peşinden gelen bir kadını
...kovmuştun

şöyle ardına dönüp te bakmayı akıl edemedin
görmedin utançtan kızarmış yanaklarını
aynı oyadan kendi başörtüsünde vardı
yüzünü saklamıştı
sahi ya bildiği tek işti oya
herifi de ara sıra iş çıkarsa yapardı
duvarlara boya
evde sekiz çocuk bir de kaynana
işte sen,
bu kadını kovmuştun



üçüncü perde de
hayata üçüncü perdeden başlamayı
kimbilir ne kadar çok istersin

bilir misin seyirci birinci perdeyi beğenmezse eğer
üçüncü perdeyi izlemeden çeker gider.
keyfince istersen sahneye ortadan başla birader

herkes sahnede yerli yerinde
çiçekçi çiçek bulursa çiçek satar
yoksa fal bakar

kadın halâ oya yapar
adam işsiz

ya sen...


7 Mayıs 2010