Gülmeyi unuttum,
Hüzünler ayrılmıyor koynumdan,
Gözyaşlarım dinmiyor acımdan,
Aldınız bütün umutları mı,
Kaybettim,Yaşama sevinci mi,
Yerine verdiniz HÜZÜN

Tebrikler güzel olmuş yüreğine sağlık.....

değerli şairem,güzel şiirinizi kutlarım saygılar

Hayat denilen sınar insanı çoğu kez.. İnanmalar, fedakarlıklar, iyiniyet aldanmalar, yalnızlıklar olarak geri döner.. En dost bilinenler, çok değerlisin diyenler bile bir gün bakarsınız olmaz etrafında.. Düşerler kendi dertlerine unuturlar sizi bir yerler de..
Aslında bilmeli ki, insanlar yalnız doğarlar yalnız da ölürler! Başkalarını düşünerek, başkaları için yaşamamak lazım. Lakin olmuyor, yapılmıyor, insani değil çünkü.. Bu kendinle, vicdanınla, yüreğinle alakalı.. Ama öyle bir hale gelmiş ki hayat ya da insan denilen verdiğin sürece iyisin.. Yanında olduğun sürece yanındalar. Hani derler ya 'kırk gün sırtında taşı taşı, bir gün yoruldum hele az in de, senden kötüsü olmaz' o misal.. Kimse yapılanları bilmez, yapıldığı sürece iyisindir. Sonrasın da hatta belki senden kötüsü bile olmaz.. Nerdedir, nicedir, ne haldedir diyen umursayan bile olmaz.. En bitmez denilen sevdalar bile bitiverir bir gün.. Ardında bıraktığı o sevdalanan, acıyan yüreği düşünmez bile giden.. Ya da belki bir an gelir aklına gelir onun da acır yüreği, kimbilir...!
Belli ki insanlar, olaylar, yaşanmışlıklar çok öfkelendirmiş, kızdırmış, hüzünlendirmiş şairimizi.. Sığınmış sevdasından vazgeçmediği yüreğine ve yalnızlığına, dökülmüş sözler kırgınlıkla, sitemle dizelere..
Lakin gene de hepsine herşeye inat, tutunmak lazım hayata, tüketmemek lazım umutları.. Hatta böylesi riyakar, bencil, kendini düşünen, kadir kıymet bilmeyenlere tüm aldanmalara inat daha da çok tutunmak ve güçlü olmak ve inadına hayata gülerek bakmak lazım..
Okurken dikkatimi çekti, söylemeden geçemedim:)) Dizeleriniz arasında özel harf olmaksızın başharflerini büyük yaptığınız sözcükleri yeniden gözden geçirmenizi önersem umarım kırılmazsınız?
Saygı ve sevgilerimle...