I

farkında mısın?
gece oluyor sen gidince.
kırılıyorum.
kırılması gibi dalın incire.

II

gülün kırmızısı siyahlaşıyor saksısına.
ben uçuruma benziyorum.
ucumda hep bir mutsuz,
gövdenle kalbinin arasına sıkışmış.
ben diyorum ki yürek bu, kanıyor.
sen diyorsun ki olmaz, az pişmiş.
ve olmuyor.

III

biliyor musun
otogarlar hep serin olur.
ve oturduğun her koltuk biraz ıslak.
hemen derdini anlatmak ister biri
ya da birisini çok özlediğini söyler
elinde sigaran,
ateşiniz var mı diye soracak olsan.
hatırla, dal kırılmıştı incire.
kırılmıştı dal incire hatırla!
biz orada hiç görmemiş de olabiliriz.
ama herkesin en az bir defa havale geçirecek kadar ateşi vardı aslında.


IV


düşün bi’
aç bir anne ne emzirir kucağındaki bebeye.
üşüyorum desem
koynunu gönderemezsin ki.
şiirden yapılmış evlerin çatısı tez akıyor.
neme gelemiyor,
yapraktan önce sararıyor insan.


V

seni ne zaman özlesem Sevda,
gece olur
aç bir anne gül emzirir çocuğuna.


Necmettin Topçu