Ahmet
Benim çocuk gözlerim uzakları görmüyor,
Ancak açlık tarifim kuru ekmek biliyor, Nihayeti çeşmesi gözlerimden akarken, Karışıyor terime katık olup yeniyor, “ örnekleri kötüydü, iyilikler karalı “… Kimler vardır ben gibi ufkumun ötesinde, Ötesinde belki de daha da ötesinde, Yüreğinde acısı atıp atıp duruyor, Atmayıpta belki de eceline yürüyor, “ ön yargılar yoğundu, fikri sabit kararlı “ … Cevapları olsaydı şu kapının ardında, Sorarmıydım kendime bir bileni yanımda, Mümkün değil cevapsız biçare var ardında, Nihayeti çeşmesi kaynağı da Anamda, “ anlatılan kıssaydı, anlaşılan anlamsız “ … Kimi zaman yıldızlar yanıp söner gecede, Tutsak olmuş her biri göğe tutsak bir yerde, Ay da yarım ben gibi yanlız kalmış gecede, Korkuyordur belkide görüyordur benide, “ basitlikler çoğalmış, zorlaşmıştı kolaylar “… Belki Ahmet isminde yıldızların birisi, Ay anadır belkide batan güneş kocası, Belki dönen bir eştir kayıp giden birisi, Sabah belki dönecek Ahmetindir Babası. “ suskunluklar cevaptı, konuşanlar yalancı “ Serdar TUNÇLUER Kaynak |
Çok saygım selamlarımla Değerli TUNÇLUER....