Aşk Gelse Vursa Kalbime
Hangi fırtına sessiz esip de
Ağaç dallarını kırmadan geçer Ah dinse şu fırtınalar En çokta yüreğimdekiler Güneşin çocuğu olsam Sımsıcak sarılıp, ısınsam ... Yaprak yaprak dikenlere sataşıp Yine de gül tomurcuğu olsam Ellerime sümbüller bulaştırıp Dudaklarımı kadife çiçekleriyle yumuşatsam Yalnızlığın adını mıhlasam kalabalıklarda... Tutsak etsem özgürlüğü kendime Sonra ben tutsağı olsam özgürlüğümün Bir elmalı şeker alsam, yesem ulu orta Canı çekse görenlerin Boyansa tüm dudaklar O güzelim, şeker rengine ... Aşk gelse, vursa kalbime Ağzım dilim kurusa, susasam Eğilsem yürek çeşmesine Kana kana içsem Ve sen Sen çıkıp gelsen can tanem ... Baksan gözlerimdeki bebeğe Seviyorum diyerek, haykırsan Sonrasında yüreklerimizle yürüsek Koşsak bir parka Salıncağa binsem, beni sallasan Ardından sen kaydırağa çıksan Hey Nasıl kayıyorum bak, desen Yıldızlar kaymasa gökyüzünden Ve biz hiç uyanmasak bu masaldan Nurcan Talay 26.11.2008 |
yüreğime aktın mısralarınla...
yüreğin ve kalemin daim olsun...
sevgiyle...