ŞAİR YAŞIYORSAŞAİR YAŞIYORSA Özlemine yetmeyen hasret, daralan göğüs kafeslerimizde, üzerine titrediğimiz aşk. Terkedilen düşlerimizden kurtulunca; kırışığını rüzgara açtırır yüzümüz... Yaşamak, ışığını gündüzden kaçırmak. Dudaklarımızda izlerini bırakan yara, öfkelerimizdeki bedel, delice atılan sahipsiz nara gibi, gülüp geçiyorum hayata; sende gülümse, şair nasıl gülümserse. Bir geceyi pay edemedim: ikinci bir yüreğe. ama, kendimi boş verdim! senin yerine, her sarılışımızın orta yerinde, uykularımdan alınarak; kaç yerimden bölündüm bilmiyorum! gecenin kahırlı ilmekleriyle yaşıyormuş gibi yapmak için..... Nebahat ERKAN 22 Ocak 2009.Balıkesir |