YAŞAYACAĞIMKefensiz ayrılığın çığlığında selamladı hayat Küçücük kalbim sancılarla bertaraf Sahipsizliği, avuçlarımın kıvrımlarında saklı Heyhat! Dayan dizlerim ayakta kalmak yaşamak. Denkleştiğim çiçeklerin vaktinden öteydi baharım Anne, demek hastalığın şiltesinde tek varım Kurduğum dünyada yok bir nişangahım Nasırlaştı dizginlerine vura vura yaralarım. Koyu karanlık geceleri hep dertlere boyadım Özlem çirkin davranışların ardındaki karım Tebessümlere gebe kurumuş dudaklarım Göğe uzan gözlerim, ben varım, yaşayacağım… Sözlerim sitem değil duyurmam ele İçimin buhranını hafifletirim belki, hükmüm kalemime Sığınaklarım renk cümbüşüyle uğurlar uykunun derinliklerine Rüyaların en safındayım, tutarsın belki elimi Anne |