Atatürk Oratoryosu (10 Kasım)




İhtiyarlar:

Yol uzun, yolcu kaygılı, şafak karanlık
Atatürk yürür elinde ışık
Geceler hüzün, çevremiz hazin
Dünya mı değişti, bizler mi mahzun?
Atatürk yetişir yardıma bize
Mutludur gönüller, sevgiler size

Analar:

Ey aslan yeleli, çelik bilekli!
Düşman acımasız, sayısı çok
Her yandan çevirdi etrafı düşman
Her yanın barut kokusu ve kan

Gençlik:

Atatürk emreder: Atılın ileri!
Çünkü sen Türksün, çekilme geri
İnanç ve azimle yürüyor gençlik
Başındaki komutan Atatürk’tür besbelli

Halk:

Yiğitçe çarpıştın, inanmıştın sen
Önünde bir dava, gayen de ülken
İlken yılmadan mücadeledir
Hedef, gerilemeden ileriye gitmektir

Analar:

Gönüller o gün sana bağlandı
Yürekten inandı ilkelerine
Savaşmak barışmaktı ülkenin insanıyla
Savundu ülkesini kendi kanıyla
Kahramandı millet, cesurdu Atatürk
Ve koskoca destan yazdı Atatürk’le Türk

İhtiyarlar:

Bunca kavga,bunca gürültü
Meydanlar doluydu heybetli Türk’le
Bu savaş, bu uğraş omuz omuzaydı
Katıldı bu davaya başta Atatürk
Ve milletin inanmış evladı Türklük
Yiğitçe dövüştü, kahramanca öldü
Ama milletin kalbine gömüldü
Onlar ki ölümsüz, onlar ki şehit
Çanakkale gibi vermiyor geçit

Gençler:

İlhamımı senden aldım, sana inandım
Dönülmez bir yola daldım
Ab-ı hayat içtim, sanki bir andım
İyi k içtim..Kandım

Analar:

Şerefli bir mazi, bilinen gerçek
Herkesin bildiği muzafferiyet
Ben zaten inandım, biliyordum
İnanmıştı beşeriyet

Gençler:

Millete vaadin: Karamsar olma!
Yürekten söyledin, inandın sen
Sen ki güvendin millete
Övün, çünkü sen Türk’sün dedin
Türk’e bunu öğütledin

Halk:

Biz seninle mutlu,seninle umutluyuz
Yolumuz senin yolundur
İlkelerin ışık, inkılabın aydınlık
Bizlere meş’alesin ve yüreğimizdesin sen

Gençler:

Yürekten inan, yeter ki sen
Bu uğurda ölüme çekinmeden git
Zafer, davaya inanmak
Millete kesin güvenmektir
Yeter ki Atatürk başta olsun
Aydınlık yarınlar senin..
Millet kahramansa
Devleti yürekten an
İşte o zaman
"Vatan sana minnettardır"

Sadi Teltik

c)Bu şiirin tüm hakları yazarına/temsilcisine aittir