HASBİHAL (Aşık KOMANİ)

Bana gönülden güvenen üstadım (aşık-koman)iye hediyemdir.
Hasta olduğunu duydum geçmiş olsun acil şifalar diliyorum.

Sabay yeliynen, esti dertlerim.
Yüreğimi hüzünler, sardı be üstat
Ben konuş dedikçe, sustu dertlerim
Gönül nazı da’beni, yordu be üstat

Kırıldım bir çok şeye, türlü nedene-
Ben gül verdim bana, intizar edene.
Sebepler sığmadı, yorgun bedene,
Her şeye susmak. zordu be üstat

Değişti zaman, kalmadı eski tadım.
Bazan vezir oldu bazan, rezil adım.
Milliyetçilikten başka, yol tanımadım.
Kaçmadım görüpte, darı be üstat

Her mevsimde yaşarım, her acıyı çeker-
Lakin acizdir gönül. bir yerde bıkar,
Anılar düşman olur hem, kafama sıkar.
Ben sevmem kini, şeri be üstat

Yalvarmak güzel, şeydir allaha
Irak etmesin diye, el açtım billaha
Bende tasalanıpta, yanmam daha,
İki etmedim ben, biri be üstat

Dilimle naçar yeğenini, sana anlatırım.
Nazım tek sana geçer, sana dinletirim.
Sen yol ver amcam dağı, taşı inletirim.
Aklım (bahtı kara)da durdu be üstat

(eski köy) dedin sanki dünyam döndü
Okurken (seneler) ceyi kanım dondu
Şiirlerinde aşkımın da ateşi söndü
Cihan böyle sevdamı, gördü be üstat

Aşık KOMAN’i dir, sazımdaki telim
İlhamımdır o benim, yazdıran elim
Ozan KOMAN’ım noğlacak halim
Sen söyle duracak yeri be üstat

Ozan KOMAN 12.08.09
02.00