Duy Feryadımı
İmbikten süzüldü döküldü tel tel
Damıdı aşkımız yarim erken gel Erteleme yeter, bitsin bu hasret Hasetlik edenler olmasın engel. Zaman ışık hızı seninle iken Duruyor zalimce seni beklerken Sanırım bu hasret beni bitirir Ecel kol gezmekte vaktinden erken. Sığınağım sensin bu dar zamanda Huzur bulur gönlüm senin limanda Diyorsan ki çilen dolmadı daha Olsun, umut var ya, bekler arkanda. Sen kır çiçekleri narin ve renkli Ben de bir kelebek binbir benekli Her defa ayrı tat, ayrı lezzet var Bu tat kimden gelir, kim marifetli. Duy beni ey zalim, duy feryadımı Ben sana mahkumum ver muradımı Al beni koynuna sıkıca sarıl Diliyorsa felek silsin adımı. Çanakkale 09/12/2009 |