Ey sevdiğim, nazlı gülüm!
hani geçerdi oralardan Azrail
sen selam dururken meydanda
bakar mıydı sana güller yetiştiren meydancı
bir ruh taşırdı ayağından başına
selam verdi Azrail kul başına
sana teğet geçti bildin sen
ya bilmeyenler ne kadar şen

Yollar uzadı sanırlar kısalırken ömür
sevmek şöyle dursun dünya sende gömülür
dikenler batarken yüreğine
kar yağıyordu şen evine
mevsimler göçmüştü kışa
yaz mevsimi tadını unutturmuştu
baharlarsa yeniden açacakmıydı çiçek
tüm yollar çıkıyorken yokuşa

Gönül teline asılırken kanlı şarap
yüreğim param parça çokça bitap
gömülür tenlerim gözümün derinlerine
yüklemişler aşkları Ahiret e giden trenlere
bir saltanat sürer ismi saklı sevdalılar
firari düşer kalbimdeki kalıplar
bana yasaktı, yürüyemedim sana
o gün bugündür bana yasak tüm şehirler

Şimdi sarardı şehrinde güller
otlarını ayıklamalı küflüdür yeller
adını aldığım kış günü ağzıma
ağlıyorum şimdi ben sana değil yazgıma
gördüğüm rüyalar vardı seni anlatan
sen değildin beni sessizce gönlümden ağlatan
is tuttu alnımda kara yazı gibi
hayat belki uzun ama sonu belli

Buğulu bir sesti beni tutan gözlerimde
yalan yanlış arama o sözlerimde
şimdi çiziyorum gideceğin ülkeleri
uzamasın yolcu …
sana varıştır gönlümün sükseleri

Ey virane bağın bahçıvanı!
nerede bizim güller
ben ağlamıyorum, ağlamasın sevdiğim yüzler
figana düşmüş bağında bülbül
ne sen vardın gönlünde, ne de bir gül
saçlarına taç yaptığım bağları
sana feda ettim karlı dağları
Hadi dön de yüzüme bir gül

Ey figana düşenin gülü!
rengine aşina sümbülü
arar bulur aştığım dağlar seni
ulaştığım cennetin en güzel yeri
şimdi sana gelendir yüreğim
içinde sen,ben ve dostlarım
geliyorum oraya benim olmadığım yere
yaslıyorum kendimi yasak sevgilere...
Allah’ım sen koru
O nu ve beni…
birde dostları …

20-08-2009 15: 13 Hayrettin